بعدها متوجه شدیم که وقتی به پاهای سعید ترکش خورد و قطع شد، برای اینکه صدای نالهاش بلند نشود و باعث لو رفتن معبر نشود، دهان خود را پر از گِل کرده بود. شهیدان «سعید و علی حمیدیاصیل» برادرانی بودند که در عملیات «کربلای 4» آسمانی شدند. * چند سؤال شهید از مردم در بخشی از وصیتنامه شهید «سعید حمیدیاصیل» که از نیروهای گردان غواصی اهواز و شهر ملاثانی استان خوزستان بود، آمده است: آن کس که از منزل خارج و بسوی خدا و رسولش هجرت نماید و سپس مرگ او را دریابد پاداش او بر خدا و پیامبرش خواهد بود. آن چرا که میخواهم بنویسم، با اینکه تکرار مکررات است ولی دریغ نمیکنم چون «ان الذکری تنفع المومنین». تا کی میخواهید به خاطر مسائل دنیایی از همدیگر نگذرید؟! در حالی که فرزندان شما در جبههها از جان خود میگذرند؛ تا کی میخواهید در چارچوب حیات خود در گناهان محصور باشید؟! تا کی میخواهید بدون رعایت حجاب در خیابانها راه بیافتید؟! در حالی که رزمندگان در جبههها از گناهانی که در خلوت مرتکب شدهاند، نیمههای شب ناله میکنند. مبادا به جبههها نیاید و مصداق این آیه شوید: «ما لکم اذا قیل لکم قاتلوا فی سبیل الله و المستضعفین اثقالتم الی الارض» دل خود را به دنیا خوش نکنید که دنیا جای افراد مؤمن نیست، ای مردم نگذارید تاریخ دوباره تکرار شود و امام خود را تنها گذارید، همان گونه که امام حسین(ع) را تنها گذاشتند.
نظرات شما عزیزان: