قرار بود آن روز شهيد رجائي بعنوان نخست‌وزير بني‌صدر از مجلس رأي اعتماد بگيرد. بني‌صدر خيلي مقاومت كرده بود تا بتواند جلو نخست‌وزيري شهيد رجائي را بگيرد ولي آن روز به دليل فشار مديريت ارشد كشور و مردم، مجبور شده بود رجائي را بعنوان نخست‌وزير به مجلس معرفي كند. صبح زود به‌همراه يكي از دوستان به مجلس شوراي اسلامي رفتم. تا شايد بتوانم به‌عنوان تماشاگر ناظر سخنان موافق و مخالف اين رأي اعتماد باشم. براي گرفتن كارت در صف ايستاده بودم. مرحوم دكتر ديالمه نماينده مشهد، كه در آن روزها سخنراني‌هاي تند و داغي عليه بني‌صدر مي‌كرد و چند نوار سخنرانيش به دستم رسيده بود، ديدم؛ كه وارد شد. جواني بود خوش‌سيما و مصمم. صدايش كردم. به كنار صف آمد. با وي احوالپرسيس كردم و گفتم كه از حاميان وي در بوشهر هستم و آمده‌ام تا در جلسه علني مجلس شركت نمايم. با كمال تواضع كارتي را به من داد و با همين كارت در جايگاه تماشاچيان حاضر شدم و آن روز را به پاي سخنان تند مخالفين و موافقين اين راي اعتماد نشستم و چون امام(ره) از حاميان سرسخت ايشان بود وي در آن روز رأي اعتماد گرفت و نخست‌وزير شد.

پروفایل مدیر وبلاگ